ပြဲ

လမ္းၾကားေလးတစ္ခုပါပဲ
...............။
အလင္းနဲ႔ အေမွာင္စီးခ်င္းသတ္ၾကတဲ့ေနရာ....
ညနဲ႔လ ဇြဲခတ္ၾကတဲ့ေနရာ...
မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္
မနက္ဖန္ေတြ ေလာင္းေၾကးထပ္တဲ့ေနရာ....။

Mirror
5.09.09

တမ္းတ

သက္ျပင္းမႈတ္သံတခ်က္တခ်က္စီမွာ.....

ႏွာေခါင္း၀ဆီက ထြက္လာတဲ့ခပ္ေႏြးေႏြးအပူေငြ႕ေတြကုိ....
သစ္ရြက္စိမ္းေတြဆီက ဇိမ္းေရႊေရႊ(စိမ္းေရႊေရႊ)ရန႔႔႔ံကုိ
ႏွစ္ျခိဳက္ေနမိသလား...။
မေျပာတတ္ေတာ့ပါ
ဘာကုိမွလဲ ဆက္လက္ေျပာၾကားလုိစိတ္ စုိးစဥ္ေလမွ်မရွိေတာ့ပါ။

တိမ္ေတာက္တဲ့ ညေန၊
ေရတမာပင္ရိပ္သန္းတဲ့ ညေန၊
သံလြင္ျမစ္ေရစီးသံ သြဲ႔သြဲ႔ညင္သာတဲ့ ညေန..၊
သိပ္လွတဲ့ညေန၊
ေဟာ့ဒီ အထီးက်န္တဲ့ညေနမွာ......
ဟုိးဘက္သံလြင္ျမစ္ဆီ တစ္ရိပ္ရိပ္က်ဆင္းေနတာဟာ
ဆည္းဆာလား..
ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လား...
က်ရံႈးမႈမွာ ငါရင္မခုန္ႏုိင္ဘူး ညေနေရ....
ငါ...မရယ္၊မျပံဳးျပႏုိင္တဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ေတာ့ေလ...ကြယ္......။

ေလွ်ာခနဲ၊ေလွ်ာခနဲ နဲ႔
ေလွ်ာက်ေနတဲ့...ဆည္းဆာေရ....
ဒီတစ္ညေတာ့မင္းလဲ တစ္ေထာက္နားလုိက္ဦး..
ငါလဲငါ့ႏွလံုးသားကုိ တစ္ညအနားေပးမယ္။

မႈတ္ထုတ္လိုိက္တဲ့ သက္ျပင္းထဲမွာ
အပူေငြ႔ေတြပါသြားပါေစ။
ဇိမ္းရႊင္ရႊင္ရနံ႔ေတြေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့ပါဦး။
ငါ့အသက္ရွဴသံခပ္ျပင္းျပင္းမွာ.....၀င္ကယ္ထြက္ကယ္နဲ႔...
အဲ့ဒါ အပူေငြ႔ေတြမ်ား။

ဘယ္ေရာက္သြားလဲ၊
သူဘယ္ေရာက္သြားသလဲ.........
ခင္ဗ်ားတုိ႔သိထားရမွာက
ျပန္မရေတာ့တာဟာ
အတိတ္ဆိုတာကုိပါ။

သူနဲ႔က်ေနာ္ အေျဖမေပၚေလေသာ ပုစၧာ

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
ဘာသာရပ္တစ္ခုခုမွာ ထူးခၽြန္ေစ့ခ်င္တယ္။

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
လူဆုိတာ တစ္ေနရာရာမွာ ေသသပ္က်နစြာ
ေျပာင္ေျမာက္ရမယ္လုိ႔
ရံႈ႕ခ်ေျပာတတ္ေသးတယ္။

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
သံေခ်းတက္ေနတဲ့ဓား မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။
သူကိုယ့္သူ ဓားေသြးေက်ာက္အျဖစ္ခံျပီး
က်ေနာ့္ကုိ ထက္ျမတဲ့ဓားတစ္လက္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။
အဲ့ဒိဓားနဲ႔..
က်ေနာ့္ခရီးကုိ က်ေနာ့္ဘာသာထြင္ခုိင္းတယ္။

သူက က်ေနာ့္ကုိ........
ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ အမႈိက္ပံုနားက ကေလးေတြကအစ၊
မုိးထဲ၊ေလထဲ ကားနံေဘးမွာခုိက္ခုိက္တုန္ေနရင္း
ပန္းေရာင္းေနတဲ့ကေလးေတြအလယ္
ေပတရာလမ္းမေပၚမွာ တလၾကမ္းေမာင္းသြားတဲ့
မွန္အလုံပိတ္ကားေထြထဲက လူေတြအဆံုး...
ႏွလံုးသားထဲထိ ပစ္ပစ္ထည့္ျပီး
ရင္ဘတ္နဲ႔ ဆန္႔သေလာက္ခံစားေနတဲ့
ထိလြယ္၊ရွလြယ္၊က်ိဳးလြယ္ေၾကလြယ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။

သူက က်ေနာ့္ကုိ....
ျမန္မာျပည္ရဲ့အျပင္ဘက္ကုိ ထြက္ရပ္ေစ့ခ်င္တယ္။
ခင္ဗ်ားနဲ႔သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုမွာ
မရွင္သန္ခ်င္ဘူးလားလုိ႔
ေမးလား ေမးတတ္ေသးတယ္..။

သူနဲ႔က်ေနာ္
အေျဖမေပၚေလတဲ့ သုိ႔ကလုိပုစၧာေတြေၾကာင့္
မုိးခ်ဳပ္ညေန၊
ေမြးေမေမေတြ မ်က္ရည္ေတြတဲ့အထိ
အေျဖေဖြလုိ႔ မစြမ္းခဲ့ေလဘူး။

ဒီလုိနဲ႔.....
က်ေနာ္တုိ႔ႏွစ္ဦးသား
လွလွပပေလး၊ျပီးေတာ့ ေသေသသပ္သပ္ေလး
ရင္းႏွီးရုိးသားခဲ့ၾကတယ္။
ႏွလံုးေသြးခ်င္းေဖာက္ဖုိ႔မလုိ
ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။

Mirror

(ခ်စ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းသုိ႔)

ဆူလြယ္နပ္လြယ္သားေကာင္

ေခတ္ကုိက ဆူလြယ္နပ္လြယ္ရယ္...

ဆူလြယ္နပ္လြယ္ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ ေတြးေတာၾကံဆေနၾကရ
ဘာေၾကာင့္လဲ..ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲလုိ႔
မွတ္မိေအာင္
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႏွစ္ထပ္၊ႏွစ္ခါထပ္ေမးၾကည့္ေနမိတယ္....။
ဆူလြယ္နပ္လြယ္ေခတ္ထဲမွာ
ကုိယ္ေတြကပါ ဆူလြယ္နပ္လြယ္ျဖစ္လုိ႔
ငါတုိ႔မွာ
တစ္ေယာက္ထဲေနရင္းကပဲ
ဟုိဘက္နဲနဲတုိးပါဦး လုိ႔
ၾကပ္တည္းေနၾကရတာ...

ေျမပထ၀ီအခြံေပၚမွာ ဘာေတြကုိ စုပ္ယူဖုိ႔၊
ဘာေတြ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားႏိုင္ဦးမလဲ......
ငါတုိ႔ေတြဟာ...
ကြဲလြဲတဲ့ကုိယ္ပုိင္ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြနဲ႔
ကုိယ့္ဘ၀ကုိခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ခၾဲ့ကတယ္
ကုိယ့္ခရီးကုိယ္
ေျခလွမ္းေတြတစ္လွမ္းခ်င္းေရတြက္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကတယ္။

ကုန္လြန္ခဲ့တာေတြက
အလကားမျဖစ္ဘူး။
သကၠရာစ္ေပါင္းအခု ၂၀ ေက်ာ္။
သုိ႔ေပမယ့္
ေျခေထာက္ေတြက ခုထိမခုိင္ေသးဘူး ..။
တဘုန္းဘုန္းလဲက်ေနတုန္း..
တရုန္းရုန္းနဲ႔ ျပန္ထေနရတုန္း...။

ဘ၀ဆုိတာ ခင္းထားျပီးသားလမ္းတစ္ခုျဖစ္တယ္..
ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ထြင္ျပီးေလွ်ာက္ရင္းက
အေပၚေရာက္လုိက္၊ေအာက္ေရာက္လုိက္လဲ ရွိမယ္..
ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့ ေကာင္းေမြဆုိးေမြအရေပါ့...
အဲ့သလုိ အေမကေတာ့ေျပာေတာ့
က်မအသက္ ၆၀ မဟုတ္ဘူး အေမ..
အဲ့ဒိလုိ....အဲ့ဒိလုိ..နဲ႔
ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ခင္းေနခဲ့တာ..။


ဆင္းရဲမြဲေတမႈ
ေခါင္းပံုျဖတ္မႈ၊
မသာမာမႈ၊လူသားမဆန္မႈ
အာဏာတလြဲသံုးမႈ
ေလာင္စာဆီမႈ
အုိဇုန္းအလႊာေပါက္တဲ့အမႈ
ပူေလာင္အိုက္စပ္မႈ၊
ဘာမႈ၊ညာမႈ...ဟုိအမႈ၊ဒီအမႈ
ဘ၀မွာ....
အဲ့ဒါေတြ
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ဖူးပါရဲ့လား
ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာဖုိ႔ေရာ အခြင့္အေရးတစ္ခု ရရွိဖူးျပီးခဲ့ျပီလား။
အဲ့ဒါေတြ ဘာအဓိပၸာယ္လဲဆုိတာ ငါလဲေသခ်ာမသိေသးဘူး။
အဲ့ဒါေတြ ဘယ္ေလာက္အတိမ္အနက္ရွိလဲ ငါမသိေသးဘူး။
ေနသာသလုိေနေနလုိ႔ေတာ့ တုိ႔သမုိင္းကေတာက္ေျပာင္လာမွာမဟုတ္ဘူး။

အေစ့က်ရာ အပင္ေပါက္တဲ့ ေခတ္ကလဲ ကုန္လြန္ခဲ့ျပီ..
အေစ့က်ရာအပင္ေပါက္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔
ငါတုိ႔လုိခ်င္တပ္မက္တဲ့ အာသီသကုိ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔ရာ..မလြယ္ကူလွဘူးထင္ရဲ့....။

Mirror

စားသံုးသူမ်ား

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ခါးသက္ျပီး
အခ်စ္က ေမႊးအီခ်ိဳျမလုိ႔ေနတယ္။

ထံုထိုင္းမူးယစ္ျခင္းနဲ႔
အလြမ္းကုိ တစ္လႊာခ်င္း အေရာင္တင္ျဖစ္တယ္။

ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာစုိးလုိ႔
မစားဘဲ သိမ္းထားရတဲ့
ပန္းသီးေတြလဲ မ်ားလွပါျပီေကာ..........။

Mirror

လြတ္ေနတဲ့အေတြးမ်ား

အဲ့ဒါကုိ လက္မလွမ္းေသးဘူး
ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့
ျပဳတ္က်မွာကုိ ၾကိဳသိေနတယ္....

အဲ့ဒါကုိ စိတ္မကူးခ်င္ေသးဘူး
ဘာမွန္းမသိရေသးခင္မွာ
အေရာင္မွိန္သြားမွာမ်ိဳး လက္မခံရဲဘူးဆုိတာသိေနတယ္....

အဲ့ဒါကုိ အာရံုမခံတတ္ခ်င္ဘူး
ၾကိဳက္တတ္မွန္းသိမွ
ေစ်းၾကီးလာတတ္တာလဲ မေမ့ထားသင့္ဘူးဆုိတာသိေနတယ္....

အဲ့ဒါကုိ မေရးခ်င္ဘူး
ေရးျပီးရင္ ဆုတ္ျဖဲပစ္ရမယ့္
စကၠဴျဖစ္သြားမယ္ ဆုိတာသိေနတယ္..။

Mirror

ကဗ်ာဆရာသို႔

ေမွာ္၀င္အေတြးမ်ားေခၽြးသိပ္
လူေျခတိတ္တဲ့့ ဒီည
ေကာင္းကင္က...........
မ်က္စိတစ္မွိတ္စာအလင္းမွာ
တိမ္ေတြက တက္ျပီးကုတ္ဖဲ့ခ်င္စရာ။

အေတြးဆုိတာ ဒီလုိပဲေပၚတစ္ခါ ေပ်ာက္တစ္လွည့္လား
ဖမ္းဆုတ္မရတဲ့ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္း သေဘာတရား
ကဗ်ာဆရာေရ..က်မကိုေတာ့
ကဗ်ာမေရးခုိင္းပါနဲ႕
ဒီလုိအေျခအေနမွာ ကဗ်ာမေရးပါရေစနဲ႔။
ခင္ဗ်ားရင္ေသြးေလးေတြကုိပဲ ေလးနက္ပါရေစေတာ့........။

Mirror

ေန႔ေန႔ညည

မလင္းပဲေမွာင္တဲ့ေန႔
အဲ့ဒါျမိဳ႕ျပေန႔
မေမွာင္ပဲလင္းတဲ့ည
အဲ့ဒါျမိဳ႕ျပည

ဘာျဖစ္တယ္မသိဘူး
ဒီရက္ထဲအိမ္ကုိလြမ္းတယ္..။

Mirror

ဗလာလူ

အေၾကာင္းအရာလဲ မရွိ၊
ခံစားခ်က္လဲမရွိ၊အေတြ႕အၾကံဳလဲ မရွိ......။
၀မ္းနည္းမႈလဲမရွိ၊၀မ္းသာမႈလဲမရွိ...။
ေၾကကြဲတာလဲ မရွိ၊ပီတိလဲ မရွိ..........။

နာက်ည္းခ်က္လဲမရွိ၊ေဒါသလဲမရွိ၊
ဥေပကၡာလဲမရွိ၊မုဒိတာလဲ မရွိ၊
.....
.....
*******
မရွိ၊
မရွိ.....
ဘာဆုိဘာမွ မရွိ...။

စိတ္မွာ ဗလာ....။
ႏွလံုးသားမွာ ဗလာ..။
ဦးေႏွာက္မွာဗလာ..........။
တစ္ေလာကလံုးမွာ ဗလာ....။
တစ္ဘ၀လံုးမွာ....ဗလာ....။

**************

Mirror

၁၁.......နဲ႔..........၅........

ဘာလဲ ၁၁၊ဘာလဲ ၅
၁၁ ဆုိျပီး ၁၂ျဖစ္လုိျဖစ္လုိက္၊
၁ျဖစ္လုိျဖစ္လုိက္နဲ႔.....၊
၅ဆုိျပီးလဲ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္။
ငါးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္
သစၥာမရွိတဲ့...အဲ့ဒိ ၅ ေတြ.......။

ေျပာခ်င္ရာေျပာျပီး
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေနတာကို
အစင္းသားခံေနရတာက
ေဟာဒီက မ်က္ႏွာမြဲရယ္ပါ......။

လာတယ္။
ေပ်ာက္တယ္....။
ပ်က္တယ္...။
ဖ်က္တယ္...။

မုန္းတယ္...
အဲ့ဒိ ၁၁၊၅...........။
မၾကားခ်င္ဘူး
အဲ့ဒိ ဆယ့္တစ္၊ငါး
မသိသူေက်ာ္သြား။
သိသူ ခံစား.............................။

************************

Mirror

စကားတစ္ခြန္းနဲ႔အတူ

" သြားေတာ့" လုိ႔ ေျပာမထြက္တဲ့ အတြက္ရယ္ေၾကာင့္
" သြားေတာ့မယ္ " လုိ႔ေျပာျပီး
ခ်ာကနဲ...လွည့္အထြက္မယ္.....,,,,,,
ေႏြးကနဲ..တစ္ခ်က္အလႈိက္မွာ
အဲ့ဒါ...
ဘာမွမဟုတ္ဖုိ႔........
ငါဟန္ေဆာင္လုိက္ျပန္တယ္......။

Mirror

ဘယ္လုိကလုိက္ရမယ္မသိတဲ့ဇာတ္

သူ႔ရဲ ႔တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တဲ့ ဘာသာရပ္ပါ..
အဲ့ဒိဘာသာရပ္မွာ ငါ့အတြက္ ရီပုိဒ့္ကဒ္က
ဘယ္တုန္းကမွ သုညကေနအဆင့္တက္မလာခဲ့ဘူး
အဲ့လုိပဲ သူေျပာသြားခဲ့တယ္..။

ဆုိေတာ့....
ဒီဇာတ္ကုိ ငါလုိက္လုိ႔မမွီခဲ့ပါဘူး
ဒီဇာတ္ကုိ ဘယ္နားကေန၀င္လုိ႔ "က"လုိက္ရမယ္မွန္း မသိဘူးျဖစ္ေနခဲ့တယ္..။
ဒီဇာတ္အတြက္ ငါ့စိတ္ယာဥ္အလ်င္က မတ္လအညာေႏြလုိ ေျခာက္သေယာင္းလုိ႔........။

အျဖစ္အပ်က္က ဒီလုိပါ
ပလီတဲ့ အဲ့ဒိျမစ္ငါးရာ ေရယာဥ္ေၾကာမွာေလ.....
ကုိယ္မတတ္ကၽြမ္းတဲ့ဘာသာရပ္တစ္ခုအတြက္
ငါက အစင္းသားနဲ႔
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဆိပ္တက္ေနေစခဲ့တာ..၇ ႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ့ျပီ......။

Mirror

Hledan ( လွည္းတန္း )

စားခ်င္တာလာစား
အကုန္ရတယ္
ကုိယ္မွာတာကုိယ္စား၊ကုိယ္စားတာကုိယ္ရွင္းရင္ျဖစ္ပါတယ္။

မုန္႔ဟင္းခါးနဲ႔ ဇီးသံပုရာ၊
ဘိန္းမုန္႔နဲ႔ ထံုခ်ိဳင္း
ကတ္ေၾကးကုိက္နဲ႔ ေလေဘးထည္
ရွမ္းေခါက္ဆြဲနဲ႔ ဒိန္ခ်ဥ္
Singapore နဲ႔ ေက်ာ္ဦး
ရန္ကင္းနဲ႔ၾကည့္ျမင္တုိင္
ဒါေတြ၊ဒါေတြ
အကုန္မွာ အကုန္ရပါ့။

အိမ္ေရွ႕၀ရံတာေျခတစ္ဖက္ခ်
ေရွ႕က စိန္ေဂဟာအသစ္က်ပ္ခၽြတ္မွာ
ဆင္းလုိက္တက္လုိက္
တက္လုိက္ဆင္းလုိက္
သူငယ္မမ်ား
အိတ္ကေလးေတြ ဖြင့္ေပးလုိက္
ဒါမွမဟုတ္
အိတ္ကေလးေတြ ေပးဖြင့္လုိက္
ဘာတဲ့
Soft Opening ဆုိပါလား။...။

စည္တယ္၊စည္တယ္
လူေတြ တကယ္စည္တယ္
စည္ေနျပီး လူမမ်ားတာလား
လူမ်ားျပီး ပြဲမစည္တာလား
ေတာ္ေတာ္ ဦးေဏွာက္ေျခာက္ပါရဲ႕
အထာနဲ႔ စဥ္းစားရတာဒီမွာက။

ေရွ႕ကျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့မိန္းမငယ္
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းက လိမ္ဖယ္ဖယ္နဲ႔
စကတ္အနံက ေျခေပါင္လည္
အလုိကြယ္ ဘယ့္ႏွယ္ျဖစ္ပါလိမ့္
အဘမ်ား မ်က္စိမႈန္ေရာ့သလား။

စည္တယ္၊
တကယ္စည္တယ္၊
အဲ့ဒါဘာရွိလိမ့္မလဲ
ရံုးစု၊ရုံးစုနဲ႔ ေဟာဒိလမ္းမၾကီးေပါ့။

တစ္ေခါက္တစ္ခါမ်ားေတာ့
အေရာက္လာစမ္းပါ့..၊
ဇီးေဖ်ာ္ရည္ေလး တုိက္ပါ့မယ္။

Mirror

ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ခြဲခြာျခင္း

နင္အဆင္ေျပေနတယ္ဆုိတဲ့အေတြး
နင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ အေတြး
နင္ပူေလာင္မြမ္းၾကပ္မေနဘူးဆုိတဲ့အေတြး
အနဲဆုံုးဟာ
နင္..
မနက္စာ၊ညစာမွန္ေအာင္စားေနရတယ္ဆုိတဲ့အေတြး
အဲ့ဒိအေတြးေတြခံစားသိရံုနဲ႔
ငါေနေပ်ာ္တယ္...။

က်မကသူ႕ကုိထားခဲ့တာလား၊
သူက က်မကုိထားခဲ့တာလား၊
ႏႈတ္ဆက္ျခင္းဆုိတာက ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႔အတူ လမ္းခြဲရသူေတြအတြက္
မလုိအပ္လွဘူး.....။
သူ႔ေၾကာင့္ စိတ္ေထြတယ္....။
ဒါဆုိ......
ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ထြက္သြားတဲ့အခါ...
ခ်စ္ျခင္းတရားကုိ ေပြ႕ဖက္ျပီးလြမ္းေနရတာလား။
က်မ.....အခ်စ္နဲ႔ကင္းကင္း...နာက်ည္းခ်င္ပါတယ္.....။

ခြဲခြာျခင္းဆုိတာမွာ စြန္႔လႊတ္ခံရသူနဲ႔၊စြန္႔လႊတ္လုိက္တဲ့သူ
ဘယ္သူကပုိခံစားရတတ္သလဲ...
က်မအထင္ေတာ့ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတဲ့သူက ပုိမလားပဲ။
စြန္႔လႊတ္ခံလုိက္ရတဲ့သူမွာ နာက်ည္းျခင္းနဲ႔ ေျဖသာတယ္...။
စြန္႔လႊတ္လုိက္ရသူကေတာ့ အမုန္းရယ္...အရံႈးရယ္...ဟန္လုပ္အျပံဳးရယ္နဲ႔...
ကိုယ္ဘာေကာင္လဲေသခ်ာမသိေတာ့၊
ကုိယ္ဘာေကာင္လဲ ေသခ်ာမသိခ်င္ေတာ့တဲ့ဘ၀....။

Mirror

အထီးက်န္ျခင္းမ်ားနဲ႔ သံုးရက္တာ......

အထီးက်န္ျခင္းဆုိတာ
ထိမရ၊ေတြ႕မရတဲ့ စိတၱဇနာမ္...။

အထီးက်န္ျခင္းဆုိတာ
အဆံုးသတ္အေတြးကုိ ေတြးမရတဲ့မိစၦာ

အထီးက်န္ျခင္းဆုိတာ
သီခ်င္းေတြကုိ ေျခာက္ေသြ႕ေစတဲ့ စိတ္ရဲ့တေစၦ

အထီးက်န္ျခင္းဆုိတာ....
ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းမ်ားနဲ႔ မလင္းတဲ့ ညေတြ

အထီးက်န္ျခင္းဆုိတာ....
အိပ္ေရးပ်က္ညေတြကုိ အေဖာ္လုပ္ျပီးကုန္ဆုံးရတဲ့ အေမွာင္ကမၻာ

ငါ..
အဲ့ဒိ အထီးက်န္ျခင္းကုိ သိပ္...မုန္း...တယ္...။

Mirror

ကဗ်ာေလးေတြ စုထားခ်င္လုိ႔

က်မဘေလာ့မွာ အမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေခါင္းစဥ္တံဆိပ္ေတြကပ္ျပီး ပုိစ့္ေတြတင္ထားပါတယ္။အဲ့ဒိထဲမွာမွ
ကုိယ္တုိင္ေရးကဗ်ာေလးေတြကုိ သပ္သပ္ခြဲျပီးစုထားခ်င္တဲ့စိတ္ကူးေၾကာင့္ ဒီဘေလာ့ေလးအေကာင္အထည္
ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။